غوغای صفحه گرانی روی گرامافون ، قیمت دکوری که نجومی شد!
به گزارش مدرسه سما، گرامافون دیگر استفاده ابزاری زیادی ندارد و به علت سبک کلاسیک آن بیشتر به عنوان دکور و لوازم لوکس منزل جهت زیبایی استفاده می گردد.
به گزارش خبرگزاری مدرسه سما، قیمت گرامافون این روزها در بازار عجیب و غریب شده است. این وسیله با قیمت هایی تا 20 میلیون تومان در بازار به فروش می رسد. بعلاوه قیمت دیسک های خاص آن به صورت 15 عددی تا 100 میلیون تومان هم اعلام شده است. نکته قابل توجه اینجاست که دیسک گرامافون بر اساس نوع خواننده قیمت گذاری می گردد.
گرامافون اصطلاحی است که می تواند برای اشاره به هر پخش نماینده ضبط استفاده گردد (همانطور که اصطلاح گرامافون می تواند مورد استفاده قرار گیرد). با این حال، به طور کلی، این اصطلاح برای اشاره به پخش نماینده های ضبط اولیه استفاده می گردد که به وسیله ابزارهای مکانیکی راهنمایی می شدند و صدا را بدون تقویت الکتریکی بازتولید می کردند. این دستگاه های پخش کاملاً متفاوت از صفحه های گردان مدرن هستند، اما صفحه هایی که صدا را ذخیره می نمایند و سوزن هایی که آن را به موسیقی قابل شنیدن تبدیل می نمایند، اساساً به همین شکل عمل می نمایند.
به جز رکوردهای اولیه استوانه ای که به وسیله توماس ادیسون اختراع شد، همه رکوردها از یک شیار مارپیچ برای ذخیره صدا استفاده می نمایند. اولین رکوردها فقط در یک طرف ضبط داشتند، اما به زودی شرکت ها آغاز به چاپ صفحات دو طرفه کردند که می توانست دو برابر صدای بیشتری را ذخیره کند. شیار در ضبط مستقیم و یکنواخت به نظر می رسد، اما در واقع دارای پیچ های کوچک عقب و جلو است که صدا را ذخیره می نماید.
مانند سایر دستگاه های ضبط، گرامافون ها صدا را با سوزن کوچکی که در شیار صفحه قرار می گیرد، می خوانند. آن سوزن به یک دیافراگم وصل می گردد که به نوبه خود به یک شاخ متصل می گردد. رکورد با سرعت نسبتاً ثابتی به وسیله یک موتور فنری چرخانده می گردد. همانطور که رکورد می چرخد، شیارها باعث می شوند سوزن به جلو و عقب ارتعاش کند. این ارتعاشات به دیافراگم منتقل می گردد که خود لرزش ایجاد می نماید. سپس آن صدا از بوق به داخل اتاق راهنمایی می گردد.
ضبط های اولیه به وسیله دستگاه هایی ساخته می شد که مانند دستگاه های گرامافون کار می کردند، فقط به صورت معکوس. نوازندگان می نواختند، صدا را به دیافراگم راهنمایی می کردند. دیافراگم ارتعاشات صوتی را به یک سوزن منتقل می کرد. خود سوزن روی صفحه ای قرار داشت که روی آن لایه ای از موم قرار داشت. همانطور که سوزن تکان می خورد، صدا را در موم حک می کرد. در نهایت، ضبط انجام می شد تا بتوان آن را پخش کرد.
بیشتر بخوانید:
شوکه نشوید، کادیلاک بی ک سایپا!
چین با این ماشین دنبال فتح بازار اروپاست / عکس
227227
منبع: خبرآنلاین