آیا استفاده از گوشی های هوشمند خطر سرطان مغز را افزایش می دهد؟ - مدرسه سما

به گزارش مدرسه سما، بحث ها درباره اینکه آیا تشعشعات منتشر شده از گوشی های هوشمند می تواند باعث سرطان مغز گردد، سال هاست که ادامه دارد. البته تحقیقات هنوز ارتباط محکمی بین این دو را ثابت نکرده است. یک مطالعه 20ساله تازه در تایوان با هدف پاسخگویی به این سؤال در طولانی مدت اجرا شده است.

این مطالعه مبتنی بر جمعیت، آنالیز کرد که آیا استفاده از تلفن های هوشمند در یک دوره 20ساله تأثیری بر مقدار بروز و مرگ و میر در اثر سرطان های بدخیم مغز شرکت نمایندگان داشته است یا خیر. محققان یک ارتباط مثبت، اما در نهایت ضعیف و غیر قابل توجه بین استفاده از تلفن همراه و سرطان مغز پیدا کردند.

به نظر می رسد ارتباط محدودی بین استفاده از تلفن همراه و مرگ و میر ناشی از MNB (نئوپلاسم بدخیم مغز) وجود دارد. دکتر شبیر سید عبدل (Shabbir Syed Abdul) پروفسور هوش مصنوعی و سلامت دیجیتال و یکی از محققان این مطالعه می گوید بسیار مهم است که بدانیم در این مرحله نمی توان نتیجه گیری قطعی کرد. در حالی که این مطالعه دیدگاه های ارزشمندی را ارائه می نماید، اما پاسخ معینی برای سؤال موجود ندارد.

فقط نشان می دهد که هم زمان با افزایش عمده استفاده از گوشی های هوشمند بین سال های 2000 تا 2019، بروز سرطان مغز و مرگ و میر ناشی از آن اندکی افزایش یافته است. اطلاعات موجود درباره موضوع به همان میزان متناقض است. در سال 2011، آژانس بین المللی تحقیقات سرطان (IARC) تشعشعات غیریون ساز الکترومغناطیسی فرکانس رادیویی را با عنوان احتمالا سرطان زا برای انسان طبقه بندی کرد.

در حالی که دستورالعمل های سال 2020 که به وسیله کمیسیون بین المللی حفاظت از تشعشعات غیریون ساز (ICNIRP) صادر شده است، معین می نماید که بیشتر مطالعات فقدان اثرات سرطان زا در انواع مدل های حیوانی را گزارش نموده اند. مطالعه ای در سال 2010 که به آنالیز روندهای بروز سرطان مغز در رابطه با استفاده از تلفن همراه در ایالات متحده پرداخت، نشان داد داده های به روز، این دیدگاه را که استفاده از تلفن همراه باعث سرطان مغز می گردد، پشتیبانی نمی نماید.

مطالعات اجرا شده در سال 2020 شواهدی را نشان داد که استفاده از تلفن همراه را با افزایش خطر تومور مرتبط می داند. با این حال، خطر اثبات نشده، به معنای نبود خطر نیست. این است که آنالیز موضوع را بسیار سخت می نماید. به هر حال باید بدانید چه کاری می توانید انجام دهید که مغز خود را تا حد امکان ایمن نگه دارید.

چالش های میزان گیری تأثیر گوشی های هوشمند

دکتر تارا موریسون (Tara Morrison)، پزشک متخصص مغز و اعصاب در شبکه بهداشت لی ولی (LVHN) می گوید: علتی وجود دارد که به نظر می رسد علم نمی تواند درباره تلفن ها و سرطان مغز پاسخ قطعی پیدا کند. با توجه به اینکه چقدر استفاده ما از تلفن و خود گوشی ها تغییر می نماید، میزان گیری تأثیر تلفن ها بر سلامتی ما در یک دوره زمانی طولانی سخت است.

تلفن های همراهی که امروز داریم با تلفن های اوایل دهه 2000 بسیار متفاوت هستند. به گوشی های دهه 1990 اشاره نمی کنم. مطمئن نیستم که بتوانیم ارتباط بین این دو را به درستی بسنجیم. ناگفته نماند زمانی که این تومورها بعد از قرار گرفتن در معرض تشعشعات ایجاد می شوند به طور میانه 10 تا 15 سال است. با توجه به اینکه تلفن ها دائماً در حال تغییر هستند، محققان کوشش می نمایند چیزی را که سال ها پیش علت بوده است، میزان گیری نمایند.

سختی کار همین است. این تنها یک فرض است که بین این دو علیت وجود دارد، نه فقط یک همبستگی. عبدل بیان می نماید: توجه به این نکته مهم است که به علت ماهیت دائم در حال تحول فناوری، مطالعه اثرات بلندمدت آن چالش برانگیز است. تحقیقات در این زمینه ادامه دارد و مطالعات آینده برای اصلاح درک ما از ارتباط بالقوه بین استفاده از تلفن همراه و نتایج سلامتی ادامه خواهد داشت. وقتی صحبت از این مطالعه به طور خاص می گردد، موریسون می گوید که داده ها در میان گروه های متعدد متناقض هستند و در همه آن ها محدودیت هایی وجود دارد.

او می گوید این مطالعات گذشته نگر هستند، نه آینده نگر. آن ها سایر عوامل بالقوه ای را که ممکن است بر خطرات سرطان تأثیر بگذارند، مانند سن و ژنتیک، کنترل نمی نمایند. این مطالعه بعلاوه در یک جمعیت بسیار همگن اجرا شده و لزوماً برای جمعیت انسانی به طور کلی قابل اجرا نیست. درست است که بروز تومور مغزی به آرامی در حال افزایش است، موریسون می گوید که عوامل دیگری نیز در این واقعیت نقش دارند. از جمله توانایی بهتر در تشخیص سرطان و پیری جمعیت.

ممکن است شنیده باشید که افرادی درباره نگرانی های مربوط به خدمات 5G و اثرات بالقوه آن بر سلامت ما صحبت می نمایند. موریسون می گوید: سرویس 5G بسیار جدیدتر از آن است که بتوانیم درباره خطراتی که ممکن است برای مغز ایجاد کند اظهار نظر کنیم. باز هم به علت زمان طولانی بین قرار گرفتن در معرض آن و ایجاد تومورهای مغزی.

چگونه از خود محافظت کنیم؟

موریسون می گوید با وجود چالش معین دقیق تأثیر تلفن همراه بر سلامت جسمانی و با توجه به اینکه استفاده از فناوری و خود آن در طول سال ها تکامل یافته است، هنوز علت خوبی برای توجه به خطرات احتمالی آن وجود دارد. منطقی است که IARC این توصیه را بکند که این نوع تشعشعات به طور بالقوه سرطان زا هستند، تا ما را از خطر بالقوه مطلع کند.

تا ما را تشویق کند تا درباره آن بیشتر مطالعه کنیم و تحقیقات در حال اجرا برای جایگزین ها را پشتیبانی کنیم. او می افزاید: آنچه ما می دانیم این است که جمجمه های ما تا حدی در برابر قرار گرفتن در معرض انواع تشعشعات خوب عمل می نمایند. اما بعلاوه خوب است که از هدست، بلوتوث و بلندگو استفاده کنیم تا دستگاه ها را به طور کلی از سر خود دور نگه داریم و این باید ترویج گردد.

موریسون می گوید: علاوه بر این، جوانان و بچه ها جمجمه های نازک تر و مغزهای در حال رشدی دارند که در تئوری ممکن است آن ها را در معرض خطر بیشتری نسبت به بزرگسالان قرار دهد. ما باید در نظر داشته باشیم که واقعا آن ها را تشویق کنیم که از روش های جایگزین برای محافظت از مغزشان استفاده نمایند.

نتیجه این بحث برای شما چیست؟

منابع علمی هنوز درباره اینکه آیا تشعشعات ناشی از تلفن های همراه ما ممکن است باعث سرطان مغز گردد، حرفی نمی زنند. اما اقدامات احتیاطی وجود دارد که می توانید برای محافظت از خود در برابر تأثیرات احتمالی انجام دهید. این اقدامات شامل استفاده از هدست، بلوتوث و بلندگو برای دور نگه داشتن دستگاه ها از سرتان می گردد.

منبع: verywellhealth